Powstanie MSG i organizmy żyjące w głębokich warstwach soli
W ramach projektu dokonano licznych ważnych odkryć. Jedno z nich dotyczy radykalnej zmiany wzorców cyrkulacji oceanicznej między Oceanem Atlantyckim a Morzem Śródziemnym poprzedzającej powstanie MSG. „Wykazaliśmy także, że podczas formowania się MSG miał miejsce przynajmniej jeden duży spadek poziomu morza. W trakcie tych epizodów poziom wody w Morzu Śródziemnym był o kilkaset metrów – a być może nawet o 2 kilometry – niższy niż w oceanie światowym”, podkreśla Aloisi. Ponadto duże zasolenie masy wody w Morzu Śródziemnym podczas formowania się złoża spowodowało, że środowisko to było wolne od rozwiniętych organizmów żywych. Przy braku rozpuszczonego tlenu w słupie wody rozwijały się rozbudowane ekosystemy mikroorganizmów, wykorzystując jako źródło energii siarkowodór. „Organizmy te mogły uczestniczyć w postaniu rozległych złóż gipsu mineralnego we włoskich Apeninach, ponieważ produkują one siarczany”, dodaje Aloisi. Eksperymenty laboratoryjne przeprowadzone w projekcie z użyciem halobakterii ujawniły, w jaki sposób przystosowują się one do przetrwania podczas uwięzienia w halicie (chlorku sodu). Aloisi dodaje: „Wykazaliśmy, że halit chroni przed różnymi formami promieniowania, co jest istotne w kontekście możliwości przetrwania życia na Marsie”.
Zmniejszanie ryzyka odwiertów
Zespół SALTGIANT określił ilościowo nadciśnienie generowane przez odkładanie się soli w normalnych morskich warstwach przedsolnych. Sól charakteryzuje się bardzo szybkim osadzaniem i niską przepuszczalnością. „Gdy w seriach solonośnych powstają znaczne nadciśnienia, może to stanowić istotne zagrożenie dla prac wiertniczych związanych z poszukiwaniem węglowodorów, zarówno w postaci rozsadzania odwiertów, jak i ze względu na fakt, że formacje poddane nadciśnieniu tworzą mechanicznie słabą powierzchnię pod solą, sprzyjając deformacji soli i występowaniu podmorskich osuwisk”, wyjaśnia Aloisi. Projekt udowodnił, że nadciśnienie oszacowane dla śródziemnomorskich warstw podsolnych może wywoływać poślizg osadów. Co więcej, ciśnienie jest tak silne, że może wywoływać pęknięcie w serii solonośnej, pozwalając na ucieczkę płynów przedsolnych przez sole do plioceńsko-czwartorzędowej serii posolnej.
Historia odkrycia MSG
„Zbadaliśmy bardziej szczegółowo historię eksploracji dna morskiego od okresu bezpośrednio po II wojnie światowej w Europie, przyglądając się, jak ambicje dotyczące eksploatacji zasobów morskich przyczyniły się do naukowego poznania dna morskiego oraz tego, że zaczęło być postrzegane jako nowe głębokie terytorium”, mówi Aloisi. W związku z tym wysunięto tezę, że wiedza geologiczna dotycząca dna morskiego w coraz większym stopniu stawała się kluczowym aktywem dla rządu francuskiego, który mógł ją wykorzystać do negocjowania stosunków międzynarodowych i budowania prestiżu państwa. „Projekt nie tylko przyniósł ważne wyniki badawcze, ale także pomógł poprawić perspektywy zawodowe i szanse na zatrudnienie naukowców – wielu z nich rozpoczęło pracę naukową w sektorze akademickim i prywatnym”, dodaje na koniec Aloisi.
Źródło: cordis.europa.eu