4 lutego 1980 roku w szpitalu w Baltimore w USA wszczepiono pacjentowi pierwszy automatyczny defibrylator. Mimo trudnych początków defibrylatory znalazły stałe i szerokie zastosowanie w terapii zaburzeń rytmu serca. Pomimo ostrej krytyki dla kardiologów dokonujących tego przełomowego zabiegu oni nie poddali się i wytrwale dążyli do tego aby można defibrylator można było wszczepić człowiekowi. Następcą pierwszego defibrylatora jest wszczepialny kardiowerter-defibrylator ICD. Jest to całkowicie automatyczne urządzenie, którego zadaniem jest wykrywanie niebezpiecznych dla życia arytmii komorowych i przerywanie ich. Urządzenie cały cza czuwa nad prawidłowym rytmem serca. Terapia ICD jest dobierane przez lekarzy specjalistów w zależności od indywidualnych potrzeb pacjenta. Dzisiaj ICD jest jedną z uznanych metod we współczesnej kardiologii.
Źródło: dzienniknaukowy.pl