Według naukowców pradawni ludzie przechowywali kości zwierząt po to, aby w czasie braku żywności wydobyć z nich szpik kostny i go spożyć. Dowody na powyższe stwierdzenie znaleziono w izraelskiej jaskini Qesem. Prawdopodobnie kości były przechowywane przez okres 9 tygodni. Populacje z wczesnego paleolitu jak sugerują dane wykazywały się dalekowzrocznością i mogły planować z wyprzedzeniem. Pradawni ludzie zbierali ze sobą po polowaniu wybrane części ciała zwierząt, były to m.in. nogi i czaszki danieli. Badacze na odkrytych kościach zobaczyli ślady krojenia czy roztrzaskiwania, co świadczy o wydobywaniu szpiku kostnego. Kości były pokrywane skórą, aby szpik kostny był dłużej przydatny do spożycia. Jeszcze do niedawna uważano, że ludzie paleolitu nie przechowywali żywności. Jest to najwcześniejszy dowód zachowania żywności do późniejszego jej spożycia. Prehistoryczni ludzie jak wskazują badania mieli już zdolności do prognozowania i planowania.
Źródło: dzienniknaukowy.pl